Uit Miekes puberdagboek

‘Ik vind het niet eerlijk. Waarom mag ik geen korte truitjes dragen. Het is wel uitdagend maar het ziet er leuk uit! En waarom zijn er zoveel mensen knapper dan ik?? Iedereen heeft bijna mooi haar. Lang en of krullend. Een pony, zwart haar, blond of rood. En ik echt supersaai!! Ik ga het blonderen en daarna met paars erover!!!’

Als ik dit lees ben ik weer helemaal terug in de tijd dat ik 15 was. Wat was ik ontzettend onzeker. En wat was ik mijzelf continu met anderen aan het vergelijken. Zoals heel veel tienerjongens en -meisjes nog altijd doen.
Met mijn ouders praatte ik hier niet over. En ik weet ook niet of dit altijd nodig was geweest. Maar wat wel fijn was, was dat thuis een veilige haven was. Een plek waar ik mijzelf niet hoefde te vergelijken. Waar ik goed was zoals ik ben. En dat is zo fijn, als je je de rest van de tijd in een wereld begeeft waar je jezelf continu met anderen vergelijkt.

In deze tijd is dat er met sociale media niet makkelijker op geworden. Maar het belang is daarmee groter dan ooit: zorg dat thuis een veilige haven is voor je puber. Zonder kritiek op het uiterlijk of de kleding van je tiener. Vertel ze in plaats daarvan hoeveel je van ze houdt en hoe niets dat ooit zal veranderen. In een roerige tijd als de pubertijd is dat precies wat je heel vaak wilt horen.