Wees een coach voor jouw puber

Heb je er wel eens over nagedacht wat jouw grondhouding is wanneer je puber in jouw ogen iets fout doet, of verkeerde beslissingen maakt?
Ik wil je in gedachten meenemen naar het volgende. Beeld je eens in dat je iemands coach bent. Je hebt heel veel liefde en effort in je coachee gestoken, zaken uitgebreid besproken, een actieplan gemaakt… En TOCH lukt het je coachee wederom niet. Hij doet totaal niet wat jullie hebben afgesproken. Kiest zijn eigen pad en gaat tegen je advies in.

▶️Hoe reageer je dan? Hoe ga je daarmee om?

Een coach wordt niet boos en geeft geen zware straf. Een coach gaat het gesprek aan, keer op keer. Helpt met het voorhouden van een spiegel. Bespreekt wat er is gebeurd, stelt scherpe vragen, prikkelt, stelt samen(!) doelen… Laat zijn coachee fouten maken, spartelen, dingen uitproberen.

Die tiener van jou maakt steeds meer stappen richting volwassenheid. Richting eigen keuzes maken. Ze zijn een eigen persoon aan het worden, met eigen denkbeelden, die wellicht steeds minder overeenkomen met de jouwe. Het hoort erbij dat ze dingen uitproberen en daarbij vallen. Opnieuw en opnieuw. Wat een voorrecht om dat te mogen begeleiden. Maar begeleiden is iets anders dan jouw visie afdwingen.

Hoe fijn is het als er een ouder naast je staat, die je zonder oordeel opvangt en weer op weg helpt. Opnieuw en opnieuw.